Habari Holland!

Habari!
Eerste week gehad nu: traag maar wel leuk.
Het is wel wennen hier, hoe langzaam alles gaat. Iedereen zegt ook steeds pole pole (langzaam)... dus tsja dan zal ook niemand iets gaan doen. 's middags gebeurt er allemaal bijna niets omdat de patienten dan toch wegblijven. Als je hier de ochtenddienst gemist hebt, dan ga de volgende dag wel en kom je niet 's middags.
Vanmorgen vroeg werden we gewekt voor een keizersnede, echter een beetje laat want toen we aankwamen was het kind al geboren. Amy heeft nog mogen assisteren: een klem vasthouden. Volgende OK ga ik in de scrubs! Dus maar afwachten wanneer die komt.
Ik begin al een beetje te wennen aan alle bekijks die ik trek. Wij komen eigenlijk ook alleen maar kijken hoe zij zijn en leven, dus is het niet zo gek dat zij ook nieuwgierig zijn naar mij.
Bij de OPD (out patients department) wordt het al erg gezellig en kijken we steeds mee met de clinical officers. Zij willen ook alles weten over Nederland. (alsof ze dat niet van de vorige studenten hebben gehoord..?)
De dokter is ook aardig, maar die blijft steeds moeilijke vragen stellen... we hebben een bejaarde Harrisson mogen lenen om alles op te zoeken, want hij geeft geen antwoorden op zijn eigen vragen. Ons geneeskundige kennis is ook heel anders dan die van hem, hij kent allemaal feitjes maar logisch nadenken zit er niet altijd in. Terwijl wij juist het ongekeerde leren: feiten kun je opzoeken.
Verder hebben we hier ook geweldige apen! Die springen 's ochtends op het dak en lopen overal rond. Wel zijn ze een beetje foto-schuw... maar we blijven proberen.
Foto's op internet zetten gaat hier nog niet echt lukken, misschien kunnen we volgende keer achter de balie om bij een USBpoort te kunnen. Maar ik beloof niets.
Dit weekend gaan we een beetje chillen en de was doen. Verder moeten we nog even bekijken wat er in de buurt te doen is.
Groetjes Rhona